Mijn naam is Ans Breetveld. Uit eigen ervaring weet ik hoe moeilijk het is om over seksueel misbruik te praten. Pas veertig jaar nadat ik misbruikt was, heb ik het voor het eerst aan iemand verteld. Aan mijn man. Doordat hij luisterde en vragen stelde kwam mijn verhaal er met horten en stoten uit. 

​

Daarna besefte ik pas de impact op mijn leven. Hoe moeilijk ik het vond om relaties aan te gaan. Mijn negatieve zelfbeeld.

Ik wilde er meer over weten en volgde trauma-, presentatie-, en schrijfopleidingen. Want het werd me steeds meer duidelijk hoe belangrijk het is om seksueel geweld bespreekbaar te maken. Vervolgens schreef ik een boek met mijn verhaal: Brief aan mijn dader.

Praten kunnen de meeste slachtoffers niet. Ze hullen zich in stilzwijgen, net als ik deed. Mensen in hun omgeving weten niet wat te zeggen als het wel wordt verteld, ze geloven het niet of hebben een oordeel. Dat maakt dat praten onmogelijk wordt.

Er zijn misbruikslachtoffers die hun hele leven zwijgen. Zij nemen hun geheim mee in hun graf. Dat moet verschrikkelijk eenzaam zijn.

​

Herken je bovenstaande? Als je wilt kan ik jou helpen om over jouw ervaring met misbruik te praten, zodat je naasten begrijpen wat het met je doet.​ Bovendien werk je daarmee aan je herstelproces.